11 Nisan 2014 Cuma

Cristiana Ronaldo

Aslında bu başarımı babama borçluyum. Doğruyu söylemek gerekirse diğerleri gibi doğuştan gelen ahım şahım yeteneklerim yoktu. Okul hayatımda pek iyi gitmiyordu. Kendimi geri zekalı gibi hissetmeye başlamıştım. Ama babam bişeylerin farkına varmamı sağladı.Babam Andorinha takımında malzemeci olarak çalışıyordu. Beni kulübe kaydetti ve benden dünyanın en iyi futbolcusu olmamı istedi. Kafamı kaldırdım ve göğsümü gerdim. Zaman alabilirdi ama bunu başarmayı istiyordum. Ve bu yolda kulaklarımı sonsuza dek insanlara kapadım. Onların ne düşündüğü umrumda değildi. Hep çalıştım. Kat kat çalıştım. Diğerleri 1 kere çalıştıysa ben 3 kere çalıştım. Gezmedim tozmadım. Futbolumu sınava hazırlanan bir öğrenci gibi geliştirdim. Manchester'a transfer olduğumda babam mutluluktan uçuyordu. Belki de onun gözlerinden benimle gurur duyduğunu anlamak dünyanın en güzel duygusuydu. Ama kısa bir süre sonra (2005) te babamı kaybettim. Fakat bu beni yıldırmadı. Aksine bu beni güçlendirdi. Babam için oynadım ve 2008'de Ballon d'Or 'kazandım. Ve şimdi de buradayım. Real Madrid'de
.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder